Zelfontwikkeling

De herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg:
elke ochtend weer bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een ongenode gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.
misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase...

De donkere gedachte, schaamte, het venijn
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.



Foto1


Dit gedicht beschrijft waarover zelfontwikkeling voor mij gaat. Openstaan voor alles dat zich aandient, ruimte scheppen door alles dat je tegenkomt echt te ont-moeten. De uitdagingen waarvoor we gesteld worden, benutten om te groeien. Stap voor stap in ons eigen tempo zoals een bloem zich ontvouwt in allerlei stadia waardoor de prachtige kern zichtbaar wordt. In die kern ligt onze innerlijke kracht, de kracht van de zon: een zachte kracht die ons verwarmt, voedt en in beweging zet richting onze passie en missie.

Open bewustzijn
Dagelijks krijgen we vanuit het universum tekenen die ons de weg wijzen die we moeten lopen om tot volledige bloei te komen. Vaak merken we deze niet op omdat we te druk zijn met van alles en nog wat, of er een sluier van oude pijnlijke ervaringen en overtuigingen over ons bewustzijn ligt. Zelfontwikkeling is weer leren kijken naar onszelf en de wereld vanuit een open bewustzijn.

Wikkels
We hebben allemaal zo’n prachtige kern. Vaak houdt onze innerlijke kracht zich echter schuil achter een aantal wikkels. Wikkels die we zelf als beschermlaag/pantser aangebracht hebben in de loop van ons leven door ervaringen waarmee we niet uit de voeten konden. Deze ervaringen hebben vaak geleid tot “onjuiste” overtuigingen en allerlei afweermechanismen cq “wikkels” die ons bewustzijn, ons denken en doen voortdurend beïnvloeden.

Ont-wikkelen
Wanneer we op een bepaald punt in of aspect van ons leven vastlopen, is het tijd om onszelf weer te ont-wikkelen, wikkel voor wikkel. In dit proces wordt duidelijk hoe onze overtuigingen tot stand zijn gekomen. Ook wordt duidelijk dat ze niet kloppen en we dus onze “wikkels” niet meer nodig hebben. En zo komen we stapsgewijs steeds dichter bij onze innerlijke kracht; de kracht van onze zon. We komen weer bij de wijsheid waarmee we als kind op deze aarde geboren bent. Stukje bij beetje gaan we onze eigen zonnekracht voelen en uitstralen. Hierdoor wordt het leven lichter en vanzelfsprekender. We gaan onze innerlijke kracht leven op onze eigen wijze. Deze kracht en wijsheid zijn vele malen groter dan we aanvankelijk bij het begin van ons
ont-wikkelingsproces denken.

Een continu proces
Dit ont-wikkelingsproces gaat mijns inziens ons hele leven door. Elke keer als je denkt dat je klaar bent, komt er op enig moment weer een laagje dat ontdekt en ont-wikkeld wil worden.
De ene keer gaat de ont-wikkeling vanzelf; de andere keer vraagt het proces meer aandacht en is het fijn als iemand met je mee kijkt. Op deze momenten wil ik graag een tijdje met je meelopen.

Ps:
Het gedicht is van Jalaluddin Rumi, een Persische dichter. Het is vertaald door R.van Zeyl. Ik heb het overgenomen uit het boek Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz.